dpkg can be instructed not to ask for confirmation when replacing a configuration file (with the --force-confdef --force-confold options). Interactions can, however, have three other sources: some come from APT itself, some are handled by debconf, and some happen on the command line due to package configuration scripts (sometimes handled by ucf).
-y (یا --assume-yes) به APT میگوید پاسخ تمام پرسشها را مثبت فرض کند.
debconf جزئیات بیشتری لازم است. این برنامه، در حقیقت برای کنترل میزان ارتباط و حجم پرسشهای مربوط به یک بسته از کاربر به همراه چگونگی نحوه نمایش آن طراحی شده است. به همین دلیل است که پیکربندی آن نیازمند تعیین اولویت برای پرسشها است؛ تنها پرسشهایی که بالاتر از حداقل اولویت تعریف شده باشند، نمایش مییابند. debconf برای پرسشهایی که تصمیم به نشان دادنشان ندارد از پاسخ پیشفرض (که نگهدارنده بسته تعریف کرده است) استفاده میکند.
noninteractive out of the choices, all user interaction is disabled. If a package tries to display an informative note, it will be sent to the administrator by email.
debconf، از ابزار dpkg-reconfigure موجود در بسته debconf استفاده کنید؛ دستور مورد نظر عبارت است از dpkg-reconfigure debconf. نکته اینکه مقادیر تنظیمشده به صورت موقت میتوانند با استفاده از متغیرهای محیطی هر زمان که لازم باشد، تغییر یابند (برای نمونه متغیر DEBIAN_FRONTEND رابط کاربری را کنترل میکند که مستندات آن در debconf(7) آمده است).
dpkg اجرا میشوند. متاسفانه روش استاندارد و پاسخ سراسری برای مدیریت آنها وجود ندارد.
/dev/null به سمت آن با استفاده از دستور command </dev/null است یا استفاده از تعداد نامحدودی newline. هیچ یک از این شیوهها ۱۰۰٪ قابل اعتماد نیستند، اما معمولا منجر به استفاده از پاسخ پیشفرض میگردند چرا که اکثر اسکریپتها عدم پاسخ به پرسشها را به منزله پاسخ پیشفرض میدانند.